Εξηγούμαι: η κυκλοφορία του Arcade Game Designer από τον Jonathan Cauldwell ήταν από τα καλύτερα πράγματα που έχουν συμβεί στην Spectrum scene τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για μια εφαρμογή η οποία επιτρέπει τη δημιουργία αξιοπρεπέστατων παιχνιδιών (κυρίως platformers, αλλά όχι μόνο) ακόμα και στον πλέον άσχετο. Αρκεί φυσικά να ξέρεις από πού να αρχίσεις και πού να πας στην συνέχεια - δεν είναι και τόσο εύκολο, καθώς ναι μεν το Arcade Game Designer συνοδεύεται από manual, αλλά το τελευταίο δεν είναι σε καμία περίπτωση όσο αναλυτικό και επεξηγηματικό θα επιθυμούσε ο απλός χρήστης (tip: παρακολουθείστε τα μαθήματα του μοναδικού Paul Jenkinson εδώ). Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας, από ένα σημείο και μετά, πολλοί (μα πάρα πολλοί) χρήστες άρχισαν να δημιουργούν παιχνίδια χρησιμοποιώντας το Arcade Game Designer. Δυστυχώς, ελλείψει ταλέντου, χρόνου, φαντασίας ή όλων αυτών μαζί, το αποτέλεσμα 9 στις 10 φορές είναι ένας άθλιος κλώνος του Jet Set Willy. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι λαμπρές εξαιρέσεις (για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα) όπως είναι τα Code Zero, Deep Core Raider, Monty Mole and the Temple of Lost Souls, Monty's Honey Run και Ooze που σας έχω παρουσιάσει στο παρελθόν. Το Robot 1 in the Ship of Doom του Mat Recardo ευτυχώς ανήκει και αυτό στις εξαιρέσεις, καθώς έχει δεχτεί όλο το fine tuning που είναι απαραίτητο ώστε να μετατραπεί ένα απλό παιχνίδι σε κάτι αξιόλογο.
Για τη συνέχεια, διαβάστε εδώ.
