Μην το πάρετε στραβά, στο Amicamp περάσαμε υπέροχα (θα μιλήσω παρακάτω γι' αυτό) αλλά όταν πρέπει να ασχοληθείς με δεκάδες πράγματα καθημερινά όπως συμβαίνει σε εμένα την τρέχουσα περίοδο - και θα συνεχίσει να συμβαίνει τουλάχιστον για 2-3 μήνες ακόμα - τότε μέχρι και τα πράγματα που κάνεις για ευχαρίστηση μπορεί να αρχίσουν να σου γίνονται βάρος, αφού σου κόβουν ώρες... ύπνου!
Αυτό δεν σημαίνει ότι την κάνω σιγά-σιγά με δικαιολογία την ξεκούραση ή κάτι αντίστοιχο, τέλος πάντων: απλά, ότι κατά βάθος είμαι λιγάκι ευχαριστημένος που δεν βλέπω προγραμματισμένες εκδηλώσεις και events στο άμεσο μέλλον. Είναι κάποιες στιγμές σημαντικό να βυθίζεσαι στον καναπέ σου χωρίς να σκέφτεσαι - έστω και για λίγο - τα "πρέπει" των επόμενων ημερών...
Και επειδή όλοι είμαστε ενήλικες και βρισκόμαστε σε ηλικίες που οι υποχρεώσεις και τα πρέπει που ανέφερα πριν είναι σαφώς περισσότερες από τις στιγμές διασκέδασης, ξενοιασιάς και χαλάρωσης, θα ήθελα, ορμώμενος από αυτό ακριβώς, να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους όσους συνέβαλλαν ώστε να λάβει χώρα το 6ο Amicamp και να περάσουμε τόσο καλά όσο περάσαμε.
Για τη συνέχεια, φωτογραφίες κλπ διαβάστε ΕΔΩ.
