Μέσα στο παραπάνω κλίμα κι εγώ λοιπόν χρόνια τώρα ρίχνω τα βέλη μου (χολή, θα το χαρακτήριζαν κάποιοι) είτε προφορικά είτε γραπτά σε αυτό που ονομάζουμε "Ελληνική ρετροκοινότητα" - ξέρετε, αυτούς τους παράξενους που θεωρούσαν την Amiga καλύτερη από τα PCs το 1990 (λογικό) και συνεχίζουν να τη θεωρούν ακόμα και σήμερα (χωρίς σχόλια). Βλέπετε, τόσα χρόνια στον χώρο (κάπου μεταξύ 16 με 20, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς άρχισα να ξαναασχολούμαι με παλιά μηχανάκια και εξομοιωτές) γνώρισα κόσμο και κοσμάκη, συμμετείχα σε fora, εκθέσεις, λέσχες και λοιπές συλλογικές προσπάθειες και έγινα μάρτυρας πολυάριθμων τραγελαφικών καταστάσεων στις οποίες η πλειοψηφία των συμμετεχόντων φρόντιζε να βγάλει από την εφεδρεία τον (πολύ) κακό εαυτό της με αποτέλεσμα καβγάδες, τσακωμούς και πισώπλατα μαχαιρώματα ως επί το πλείστον δι' ασήμαντον αφορμή.
Για τη συνέχεια, διαβάστε ΕΔΩ.
