Zzap!64 Annual 2020
Δημοσιεύτηκε: Κυρ 15 Δεκ 2019, 11:32
Είναι ωραίο να έχεις στην κατοχή σου ένα μηχάνημα ακριβώς στην εποχή του, όταν αυτό είναι το talk of the town, το απόλυτο best seller, ο υπολογιστής που όλοι θα ήθελαν να έχουν και όλοι ασχολούνται μαζί του, κοινό, τύπος, software houses, εταιρίες δημιουργίας hardware, γενικώς... άπαντες.
Κάπως έτσι ένιωθα και εγώ ως περήφανος κάτοχος ενός Commodore 64 εκεί, στα μισά της δεκαετίας του '80, τότε που οι 8μπιτοι υπολογιστές μεσουρανούσαν και ο "ψωμιέρας" ήταν ο απόλυτος βασιλιάς τους. Και, φυσικά, ήθελα να πειραματιστώ με το κάθε utility, να παίξω το κάθε παιχνίδι, να διαβάσω το κάθε βιβλίο και να χαθώ στις σελίδες οποιουδήποτε περιοδικού είχε ως αντικείμενο - έστω και εν μέρει - τον αγαπημένο μου υπολογιστή. Φυσικά, και για μένα όπως και για όλους όσους ασχολούνταν με τους home computers εκείνα τα χρόνια, το Pixel ήταν η απόλυτη βίβλος, το περιοδικό που ρωτούσα κάθε μέρα, με εκνευριστική - ομολογουμένως - συνέπεια τον περιπτερά της γειτονιάς μου αν κυκλοφόρησε. Και το ανάγνωσμα που, με το που το έπιανα στα χέρια μου, κυριολεκτικά το... αποστήθιζα, από το εξώφυλλο μέχρι το οπισθόφυλλο. Φυσικά οι γονείς μου θα εύχονταν να μπορούσα να μοιραστώ λίγο από το πάθος μου για το Pixel και με τα σχολικά μου βιβλία, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...
Καθώς λοιπόν εκείνο τον καιρό διψούσα για ενημέρωση για τον Commodore 64 (αλλά και για τα υπόλοιπα home micros), σύντομα διαπίστωσα ότι ένα τεύχος του Pixel ανά μήνα δεν επαρκούσε για να καλύψει τις ανάγκες μου. Από την άλλη, το "αδερφό" Computer για Όλους είχε "σοβαρέψει" αρκετά, σε βαθμό που δεν ικανοποιούσε πλέον τα εφηβικά μου γούστα. Έτσι, άρχισα σιγά-σιγά να... "πειραματίζομαι" με τα αγγλικά περιοδικά που είχαν ως αντικείμενο τους μικροϋπολογιστές, τα οποία εκείνα τα χρόνια κυκλοφορούσαν μαζικά και είχαν κατακλύσει την αγορά της χώρας τους - και όχι μόνο. Για καλή μου τύχη, εκτός από τα περίπτερα του κέντρου στα οποία μπορούσες να βρεις σχεδόν οτιδήποτε, είχαμε και στο Παγκράτι ένα βιβλιοπωλείο, τον "Δημόπουλο", στην οδό Χρεμωνίδου, που έφερνε ουκ ολίγα ξένα έντυπα, και, ανάμεσα σε αυτά, την creme de la creme των αγγλικών περιοδικών για home computers: από το ενημερωμένο και ολίγον κουτσομπολίστικο εβδομαδιαίο (!) Popular Computing Weekly, στο καταπληκτικό και απολύτως game oriented Computer + Video Games, μέχρι την απόλυτη βίβλο της εποχής, το ογκώδες και ταυτόχρονα υγρό όνειρο του κάθε χομπίστα, Your Computer...
Για τη συνέχεια και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, διαβάστε ΕΔΩ.
Κάπως έτσι ένιωθα και εγώ ως περήφανος κάτοχος ενός Commodore 64 εκεί, στα μισά της δεκαετίας του '80, τότε που οι 8μπιτοι υπολογιστές μεσουρανούσαν και ο "ψωμιέρας" ήταν ο απόλυτος βασιλιάς τους. Και, φυσικά, ήθελα να πειραματιστώ με το κάθε utility, να παίξω το κάθε παιχνίδι, να διαβάσω το κάθε βιβλίο και να χαθώ στις σελίδες οποιουδήποτε περιοδικού είχε ως αντικείμενο - έστω και εν μέρει - τον αγαπημένο μου υπολογιστή. Φυσικά, και για μένα όπως και για όλους όσους ασχολούνταν με τους home computers εκείνα τα χρόνια, το Pixel ήταν η απόλυτη βίβλος, το περιοδικό που ρωτούσα κάθε μέρα, με εκνευριστική - ομολογουμένως - συνέπεια τον περιπτερά της γειτονιάς μου αν κυκλοφόρησε. Και το ανάγνωσμα που, με το που το έπιανα στα χέρια μου, κυριολεκτικά το... αποστήθιζα, από το εξώφυλλο μέχρι το οπισθόφυλλο. Φυσικά οι γονείς μου θα εύχονταν να μπορούσα να μοιραστώ λίγο από το πάθος μου για το Pixel και με τα σχολικά μου βιβλία, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...
Καθώς λοιπόν εκείνο τον καιρό διψούσα για ενημέρωση για τον Commodore 64 (αλλά και για τα υπόλοιπα home micros), σύντομα διαπίστωσα ότι ένα τεύχος του Pixel ανά μήνα δεν επαρκούσε για να καλύψει τις ανάγκες μου. Από την άλλη, το "αδερφό" Computer για Όλους είχε "σοβαρέψει" αρκετά, σε βαθμό που δεν ικανοποιούσε πλέον τα εφηβικά μου γούστα. Έτσι, άρχισα σιγά-σιγά να... "πειραματίζομαι" με τα αγγλικά περιοδικά που είχαν ως αντικείμενο τους μικροϋπολογιστές, τα οποία εκείνα τα χρόνια κυκλοφορούσαν μαζικά και είχαν κατακλύσει την αγορά της χώρας τους - και όχι μόνο. Για καλή μου τύχη, εκτός από τα περίπτερα του κέντρου στα οποία μπορούσες να βρεις σχεδόν οτιδήποτε, είχαμε και στο Παγκράτι ένα βιβλιοπωλείο, τον "Δημόπουλο", στην οδό Χρεμωνίδου, που έφερνε ουκ ολίγα ξένα έντυπα, και, ανάμεσα σε αυτά, την creme de la creme των αγγλικών περιοδικών για home computers: από το ενημερωμένο και ολίγον κουτσομπολίστικο εβδομαδιαίο (!) Popular Computing Weekly, στο καταπληκτικό και απολύτως game oriented Computer + Video Games, μέχρι την απόλυτη βίβλο της εποχής, το ογκώδες και ταυτόχρονα υγρό όνειρο του κάθε χομπίστα, Your Computer...
Για τη συνέχεια και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, διαβάστε ΕΔΩ.