Retro4Fun

Τον τελευταίο καιρό διαβάζω ένα βιβλίο του Nick Mason, του ντράμερ των Pink Floyd, το Inside Out: a Personal History of Pink Floyd. Στο έργο του αυτό ο απλός, συμπαθής αλλά και σεβαστός - και πασίγνωστος στον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, εκτός των άλλων - κύριος Mason μας παραθέτει τα απομνημονεύματά του από την δημιουργία και την πορεία της ιστορικής μπάντας, καθιστώντας το εξόχως ενδιαφέρον ως ανάγνωσμα, καθώς, άλλο είναι το να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο για τους Pink Floyd και άλλο ένα βιβλίο για τους Pink Floyd από ένα μέλος των Pink Floyd.

Πέρα φυσικά από διάφορες λεπτομέρειες και ιστοριούλες που δεν γνώριζα, αυτό που διαπίστωσα και μου προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ήταν η διαπίστωση του πόσο πολύ εργάζονταν αυτοί οι άνθρωποι. Ενώ στο μυαλό των περισσοτέρων - και ειδικά όσων μεγάλωσαν στα 80s - η ζωή ενός rock star είναι αραλίκι, hangovers, περμανάντ, μακιγιάζ, εκκεντρικό ντύσιμο, (συνήθως) άθλια live performances, στρατιές από ξαναμμένες groupies, ναρκωτικά και αλκοόλ, οι τέσσερις εμβληματικοί Εγγλέζοι μουσικοί συμπεριφέρονταν και λειτουργούσαν αρκετά διαφορετικά. Θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα ότι - πέραν της μουσικής τους - σήματα κατατεθέντα του γκρουπ ήταν η εργασιομανία, η στοχοπροσήλωση και η τελειομανία.

Για την συνέχεια, διαβάστε ΕΔΩ.